رو آن ربابی را بگو مستان سلامت می کنند
وان مرغ آبی را بگو مستان سلامت می کنند
وان میر ساقی را بگو
وان میر ساقی را بگو مستان سلامت می کنند
ای آرزوی آرزو مستان سلامت می کنند
آن پرده را بردار ز رو مستان سلامت می کنند
وی راحت و آرام دل مستان سلامت می کنند
وان مرغ آبی را بگو مستان سلامت می کنند
آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد
وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد

ای نازش حور از تو وی تابش نور از تو
ای آنکه دو صد چون مه شاگرد و حشم دارد
بس عاشق آشفته آسوده و خوش خفته
در سایه ی آن زلفی کو حلقه و خم دارد
رو آن ربابی را بگو مستان سلامت می کنند
رو آن ربابی را بگو مستان سلامت می کنند
وان مرغ آبی را بگو مستان سلامت می کنند