شاید صدای بارون و نشناسم اما صدا پاتو چرا
شاید که دیگه هیچی و حس نکنم اما نفساتو چرا
آخه هر شب نفسات توی هوامه هرجا میرم اسمت رو لبامه
شاید که راه خودمو گم بکنم اما راه قلبت و نه
دوری هرکیو تحمل میکنم اما دوری تو رو نه
آخه دوریت واسه قلبم خود درده یادت من و باز دیوونه کرده
شاید یه شب بارون شاید یه شب دریا دست منو بزاره تو دستات
شاید همین فردا ببینمت آروم بگیرمت باز
شاید یه شب بارون شاید
یه شب دریا دست منو بزاره تو دستات
شاید همین فردا ببینمت آروم بگیرمت باز
شونه کردم موتو با هر گره که وا شد
پیش روی من یه راه تازه پیدا شد
اگه این روزا رو بی تو میشه تکرار کرد
تو یه خوابی که ازش نمیشه بیدار شد
شاید یه شب بارون شاید
یه شب دریا دست منو بزاره تو دستات
شاید همین فردا ببینمت آروم بگیرمت باز