رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کنترک من خراب شبگرد مبتلا کنماییم و موج سودا شب تا به روز تنهاخواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کنخیره کشی است ما را دارد دلی چو خارابکشد کسش نگو ید تدبیر خونبها کنبر شاه خوبرویان واجب وفا نباشدای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کندردی است غیر مردن کان را دوا نباشدپس من چگونه گو یم کاین درد را دوا کن؟در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدمبا دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن