من روزا حواسم پرت ميشه
به دنيا و غم و دلواپسيـــها

سرم گرمه حواسم نيست رفتى
كه من تنها شدم با بى كسيها

من اين روزا حواسم نيست بى تو
چـــه دردى اومـــده تو روزگـــــارم

گرفتار يه مشت حرف و حديثــو
پريـــشــــون بين جبر و اختيارم

به لحظه لحظه هام چوب حراجِ
حواســــم پــــــرت دردم لاعلاج

يه روزى با تو از فردام گفتم
حالا يادم ميره يادت بيفتـــم
حالا يادم ميره يادت بيفتـــم

تو هم شايد يه جايى دور از اينجا
تو حـــل كار دنـــيـــا گـــيــر كردى

نميدونم همون احساسو دارى
يا شايد مثل من تغيير كـــردى

زمان شايد تورم دلسرد كرده
اسير دست فردا ميشى يا نه

حواست سمت ابر و باد مــيره
تو هم غرق تماشا ميشى يا نه

به لحظه لحظه هام چوب حراجِ
حواســــم پــــــرت دردم لاعلاج

يه روزى با تو از فردام گفتم
حالا يادم ميره يادت بيفتـــم
حالا يادم ميره يادت بيفتـــم