عشق یه زندون سرده
تکرار ی درده انتظارش نامرده
دورم از آغوش خالیت
از آشفته حالیت از قرار خیالیت
دستامو وا کن باید برگردم
به گوشه ی اتاقم رویامو بردارم
دستامو وا کن من باید برگردم
رو بالشم سر بذارم اشکامو بشمارم
عشق یه تصویر تاره پایانی
نداره ابری که میباره
عاشق یه زخم کبوده یه درد
حسوده بی کسیش بغض آلوده
کسی نیست پشت سرم میدونم
باید برم اینجا موندن عذابه حال و روزم خرابه
رو دیوار خط میکشم قراره راحت بشم
یه غم نامست قبل رفتن نامه ی آخر من
دستامو وا کن باید برگردم
به گوشه ی اتاقم رویامو بردارم
دستامو وا کن من باید برگردم
رو بالشم سر بذارم اشکامو بشمارم