زمان زمان بلوغ است و فصل فصل هرس
دل شکسته ی خود را بریدم از همه کَس
اگر چه سخت و صبورم ولی بگو چه کنم
میان مدعیان جوان و تازه نفس

سکوت وحشی چشمان بی مروت تو
کشانده پای جهان را به سمت سیب هوس
دل و دماغ ندارم تو نیستی شب و روز
رها نمی‌شوم از دست فکرهای عبث

جدایی من و تو اتفاق مشکوکی‌ست
شبیه مرگ صمد در غروب تلخ ارس
بریدم از همه برگرد تا که زنده شوم
و از تمام جهان سهم من تو باشی و بس

سکوت وحشی چشمان بی مروت تو
کشانده پای جهان را به سمت سیب هوس
دل و دماغ ندارم تو نیستی شب و روز
رها نمی‌شوم از دست فکرهای عبث