نمیدونم چرا هنوز
توی دیوونه رو این همه دوست دارم
واسه تو از هر چی بود
کندم از کل دوستامم
بی معرفت سر چشات
یه روزی من اون همه سوخت دادم
همه دیدن همه میگن
بهتر از تو اون همه بود واسم
تو که نبودی شبیه حرفات
بدیات شده دلیل اشکات
بگو از اون همه آدم دورت
کی الان شده شریک زخمات
من بودم‌ که هواتو داشتم
آره همیشه هر جا
تو کی بودی یادت رفت
چه جوری هوایی شدی که تموم حواست رفت
شبا که دلت میگرفت با صدای کی خوابت رفت
واست زدم از همه آدما اما تو یادت رفت
قولتو یادت رفت
چه جوری هوایی شدی که تموم حواست رفت
شبا که دلت میگرفت با صدای کی خوابت رفت
واست زدم از همه آدما اما تو یادت رفت
مقصر منم
یه جوری محکم کنارت وایسادم که خودم بشکنم
منو رسوندی به جایی که قبل رفتنت خودم بگذرم
همه اینارو میگم چون خودم میدونم مقصر منم
حالا دیگه پُر از ادعاست
اونی که خالی از اعتماد به نفس بود و پُر از التماس
یه روزی میفهمی با بعضیا بودن چه قد اشتباس
ولی دیگه فرصت دوباره نمیدم بت که بشم پله باز
تو باید بری ببینی روزای بعد منو
آرزوت شه دوباره بگیری دست منو
هر شب بشینی ببینی با گریه عکس منو