تو وقتي ساكتُ بستي،دل جاده هوايي شد /نميدوني كه اين خونه،بدون تو چه جايي شد
من از بس تو خودم رفتم،تنم قد يه آغوشه /تو نيستي وقتي برگردم،چراغ خونه خاموشه
يه احساس بدي دارم،يه حسي مثل نابودي/ همه دنياي تو بودم،همه دنياي من بودي
خيال تو رو مي بافم،نوازش هاتُ ميپوشم /با هر چي جز صداي تو،غريبي ميكنه گوشم
نگو دل كندن آسونه /جدا موندن يه قانونه/نگو بايد بريد عشقم، نگو هرگز/خداحافظ
بگو اين درد تنهايي چه درموني داره جز خواب/ من اينجا سفره ميچينم،هنوزم با دوتا بشقاب
حالا عكس تو رو ديوار منه تنها رو ميبينه/كه قلبم داره ميسوزه،شبيه قلب شومينه
گاهي وقتا كه عطر تو ميپيچه تو اتاق من /ميدونم ديگه ممكن نيست ،تو برگردي سراغ من
همه روزاي باروني شكستِ بغضِ اين خونه اس /ميدونستم نمي موني،تو قولت قول مردونه اس
نگو دل كندن آسونه /جدا موندن يه قانونه/نگو بايد بريد عشقم، نگو هرگز/خداحافظ