مادر رنج و پدر خوانده آوارگی ام
خسته از آنچه که آمد به سر زندگی ام
حیرت انگیزترین فاجعه ی این برهوت
یک پشیمانی بی فایده در حین سقوط
شرح دلگیرترین منظره ی برگ و باد
سفره ی خالی و مشق شب بابا نان داد
من یکان عدد هیچم و از هیچ پرم
چون سکوت آمده ام تا به کسی بر نخورم
شعر تلخی شده ام دیوانی از دلواپسی
از مصیبت نامه ها فالی نمی گیرد کسی

یک پشیمانی بی فایده در حین سقوط

رو به این منظره ی بی سر و ته حیرانم
کفر نباشد گویی از چشم خدا پنهانم
ای خوش آن عمر که در بی خبری سر کردم
کاش می شد به همان بی خبری برگردم
من یکان عدد هیچم و از هیچ پرم
چون سکوت آمده ام تا به کسی بر نخورم
شعر تلخی شده ام دیوانی از دلواپسی
از مصیبت نامه ها فالی نمی گیرد کسی
از مصیبت نامه ها فالی نمی گیرد کسی