من یک پروانه هستم
من یک پروانه هستم
با بال رنگارنگم
روی دیوار نشستم
با بال رنگارنگم
روی دیوار نشستم
خیال نکن من زنده ام یا از بوی گل مستم
خشکم، اسیر سنجاقم اما پروانه هستم
اما پروانه هستم

روزی من زنده بودم
روی گل میقنودم
هر گلی را می دیدم نازش را می کشیدم
می پریدم بی خیال، فارغ از هر قیل و قال
پر میزدم بی پروا در آرزوی فردا
مردن برام قصه بود، قصه ای بی غصه بود

پاورچین، پاورچین، یک پای دیگه برچین
پاورچین، پاورچین، یک پای دیگه برچین
یک آدم خیلی بد دنبال من می دوید
عاقبت به من رسید، منو از روی گل چید
دستای بی رحمشو روی بال من گذاشت
هر دو بالمو گرفت، منو از رو گل برداشت

خیلی دست و پا زدم، منو سر جام نذاشت
با یه سنجاق ته گرد، روی دیوار نگه داشت

زیبایی بال من، منو به دامی انداخت
از یک پروانه شاد یک عکس دیواری ساخت
رو بال رنگارنگم یه چیزایی نوشته
زندگانی همینه، این کار سرنوشته

آهای آهای آدما، پروانه ها جون دارن
اون ها را نیازاریم، رگ و پی و خون دارن
وقتی که پروانه مرد، گل های باغم خشکید
جفت پروانه دیگر دور گل ها نرقصید
مادر پروانه باز چشم انتظار او بود
اما پروانه دیگر در بین گل ها نبود
در بین گل ها نبود
در بین گل ها نبود

من یک پروانه هستم
من یک پروانه هستم
با بال رنگارنگم
روی دیوار نشستم
با بال رنگارنگم
روی دیوار نشستم
خیال نکن من زنده ام یا از بوی گل مستم
خشکم، اسیر سنجاقم اما پروانه هستم
اما پروانه هستم
اما پروانه هستم
من یک پروانه هستم