قدم میزنم وقتی حالم بده چه سخته بخندی با ناراحتی
یا مجبور باشی تو این حال بد بخوابی با کابوسای لعنتی
یا مجبور باشی تو دلتنگیات با یه خاطره گرم صحبت بشی
بگی و بخندی خودت با خودت تظاهر کنی غرق آرامشی
دوباره تو این خونه تنها شدم دوباره تو نیستی نگاهم کنی
نمی تونم این سخته باور کنم تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
دوباره تو این خونه تنها شدم دوباره تو نیستی نگاهم کنی
نمی تونم این سخته باور کنم تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی یکم رو به راهم کنی

تو نیستی ببینی چه سردرگمم چجوری شبامو رقم میزنم
ببینی همین حال داغونمو فقط راه میرم قدم میزنم
چه سخته که هر روز این حالته یا هرشب حواست به این گوشیه
همه مهربون میشم اما فقط میگن بهترین راه فراموشیه
دوباره تو این خونه تنها شدم دوباره تو نیستی نگاهم کنی
نمی تونم این سخته باور کنم تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
دوباره تو این خونه تنها شدم دوباره تو نیستی نگاهم کنی
نمی تونم این سخته باور کنم تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی یکم رو به راهم کنی