یه چاردیواری که شد خونه من

یه گلدون که شده باغ و بهارم

با قابی خالی که عکسش اگه بود

می شد خاطرتو یادم بیارم

یه قلب سنگی رو دیوار خونه

که کار دست توست شاید بتونه

بشه آرامش این روح خستم

از این شب گریه ها دلهره دارم

دارن می ریزن اشکام چیکه چیکه

واسه برگشتن تو دیره دیگه

برو اما بدون بعد تو بازم

یکی هست قصه چشماتو می گه

دلم می سوزه بر حالی که دارم

بر این تن خمیده مرحمی نیست

می دونم سرنوشت و قصه من

تباهه باشه از این هم غمی نیست