کوچه بالایی دختری میشینه که دلش مثه دل من عاشقه
میگه با چشاش قدرمو میدونه میدونم که با دل من صادقه
وقتی میشینم پای صحبتش حرفای شیرینی داره
من از اون چشاش میخونم که قلب مهربونی داره
غنچه ی لباش حالت چشاش روی محجبینی داره
بالای چشای خوشگلش ابروی کمونی داره

میگن اسمش که مهساست
چشاش همرنگ دریاست
ببین چشماش چه زیباست
ببین قدش چه رعناست

میگن اسمش که مهساست
چشاش همرنگ دریاست
آره اسمش که مهساست تنش برگ گل یاس



وقتی صدای پاش میاد صدای خنده هاش میاد
عشوه و ناز و اداش هرجا میره باهاش میاد
وقتی که از سفر میاد صدای زنگ در میاد
تو شب تار دل ِ من اون مژده ی سحر میاد

میگن اسمش که مهساست
چشاش همرنگ دریاست
ببین چشماش چه زیباست
ببین قدش چه رعناست

ببین اسمش که مهساست
چشاش همرنگ دریاست
آره اسمش که مهساست تنش برگ گل یاس