زمستون که میشه به یادت میوفتم
یاد رویاهایی که به تو نگفتم
مث برفایی که می شینن رو شیشه
همینجایی انگار زمستون که میشه
زمستون که میشه
مث سوز سرما توو رگهامی انگار
یه ها کن رو شیشه واسه آخرین بار
واسه آخرین بار
زمستون که میشه به یادت میوفتم
ببین رد بغضم هنوز روی شیشه ست
بی تو یه درختم که بی برگ و ریشه ست
تو نیستی میترسم که دنیام خراب شه
قدم میزنم تا یخ کوچه آب شه
تو گرمای عشقو از این خونه بردی
همه شهرو انگار به طوفان سپردی
زمستون که میشه گرفتار بغضم
مث بارش برف رو تکرار بغضم
گرفتار بغضم رو تکرار بغضم
گرفتار بغضم رو تکرار بغضم