چقد خواستن که ما بهم نرسیم، چقد سر درد ،حرف، شدیم اسیر
دلم میخواست بهت بگم که دوسِت دارم، وقت نشد ، یه چند سال تو این مسیر
وقتایی که با منی یه جوری کورم، نمیبینم هیچ کسو غیر تو
وقتایی که نیستی تو دلم، آغازِ آتیشِ ترس‏های بعد تو
خنده هاش واسم آرامشه، چشماش واسم آسایشه
میدونه من میخوامش، ولی باز طول میده آماده شه
پرپر نکن منو نفس، آزاد کنم از این قفس
دورم ولی با یاد تو خوشم، واسم همینو بس
خودمو دیدم تو آینه، این منم که فقط با تو کامله
هنوز عشق تو داره سرم، اَمون از توُ این فاصله
همش دلم هی تنگ میشه و، تو دلم همش جنگ میشه و
انگار همه جا عکس توعه، دنیام چه بی رنگ میشه و
حواسه من پرت میشه و ، دلم تنگ میشه و