به مستی و جام و می و باده نیست عبادت به پهنای سجاده نیست
خدایی که من ساده میفهممش که میگه پرستیدنش ساده نیست
چشاتو رو دنیا نبندی یه روز عبادت به فهمیدن و دیدنه
پرستش اگه کورکورانه شد یه چیزی مث بت پرستیدنه
چه اونا که دل میکنن از جهان چه اونا که خرقه به تن میکنن
درای دلاشون اگه باز نیست تظاهر به مومن شدن میکنن

اونایی که هرشب دارن اسمشو رو سجاده هاشون صدا میکنن
خدارو نفهمیده باشن درست یه جا آخرش اشتباه میکنن
همونا که وقتی بگی از خدا میگن روی سجادشون دیدنش
چه سخته براشون که بعد از یه عمر بفهمن یه لحظم نفهمیدنش
چه اونا که دل میکنن از جهان چه اونا که خرقه به تن میکنن
درای دلاشون اگه باز نیست تظاهر به مومن شدن میکنن