همه اونایی که صدامو گوش می کنن
یه روزی میاد خودمم فراموش می کنن
یکی دو تا نیست غم آدم بی کس و کار
نمی دونه غصه ی پاییز و فصل بهار
یه نفرم مثل همه که یه قفس تو دلمه
به کسی چه زندگی خودمه
هر روز یه نقاب روی صورتمه
نمی دونم غصه چرا عاشقمه
با کسی حرف نمی زنم آدمکا شکستنم
تو شنیدی ته خط ولی اونکه رسیده منم
دم غروب زندگی کی می گه خوبه زندگی
به نظرم همه چی بده حالا تو هرچی بگی

همه همو از راه دور قضاوت می کنن
رفقا تبر دارن ریشتو قطع می کنن
این زندگی چشم نداره خوشیتو ببینه
چی می شه گفت ما همه زندگیمون همینه
دیوونگی عادتمه نظرتون محترمه
بازم می گم زندگی خودمه
رو پاهام می مونم برعکس همه
خوبه یه بد زندگی خودمه
با کسی حرف نمی زنم آدمکا شکستنم
تو شنیدی ته خط ولی اونکه رسیده منم
دم غروب زندگی کی می گه خوبه زندگی
به نظرم همه چی بده حالا تو هرچی بگی