دستان مرا بگیر و رد کن
از پچ پچ کوچه‌های بن‌بست
نامت وسط ستایش عشق
از روز الست بوده و هست

ای پادشه نیازدستان
اعجاز طواف ماه و خورشید
سرخ است هنوز آسمان از
خونی که به فرق کوفه پاشید

بیراهه نمی روم اگر باز
چشم تو چراغ راه باشد
ماه تو اگر بتاید ای عشق
بگذار شبم سیاه باشد

من رو به تمام خلق گفتم
ای بغض غریب دردمندان
باید که شهید آسمان بود
در برزخ حرص نان و دندان

باید هیجان رود باشی
تا غربت سنگ را بفهمی
باید لب روزه خون بنوشی
تا سفره تنگ را بفهمی

ای تاج سر تمام گیتی
ای نام بلند اسم اعظم
ای بال رسیدن به لاهوت
ای چار گل شکوه سبزم

ای کوه تو را به درد پهلو
ای ابر تو را به چاه سوگند
ای ماه تو را به فرق خونین
ای قبله تو را به راه سوگند

من بی سرپا نیازمندم
تا دست تو را بگیرمش دست
دستان مرا بگیر و رد کن
از پچ پچ کوچه‌های بن‌بست