دردم این نیست که از حال دلم بی خبری
بی سبب زخم زبان میزنیو میگذری
دردم این نیست که از عشق سرار شورت
بی کسی سهم منو قصه و در به دری
دردم این نیست که عاشق شده ام بیمارم
رو سر دلهوره و شب همه شب بیدارم
دردم این نیست که آلوده ی اشک است
دلم روزگاریست که با گریه رفاقت دارد
دردم این است که بی درد تو باید چه کنم
نم نمک خورد شدم سیل که آمد چه کنم
چه مرا دوست بداری چه نداری
آخر دل اگر درد اگر درد بخواهد چه کن
دردم این است که بی درد تو باید چه کنم
نم نمک خورد شدم سیل که آمد چه کنم
چه مرا دوست بداری چه نداری
آخر دل اگر درد اگر درد بخواهد چه کن
تو مرا همیشه میرنجانی تو خودت درد
مرا میدانی یاد تو رزق منو روزی من خاطره ات
گله ای نیست که آواره ام میخوانی
دردم این نیست که با من سر دعوا
داری در بهشت منی و نقشه بَلوا داری
این درست است که من آدم آدم
نیستم دردم این نیست که تو هوای حوا داری
دردم این است که بی درد تو باید چه
کنم نم نمک خورد شدم سیل که آمد چه کنم
چه مرا دوست بداری چه نداری
آخر دل اگر درد اگر درد بخواهد چه کن