نگران بودم الان کجای این شهری
نکنه راه خونمونو گُم کردی
یا اگه دلت هوای خونمونو کرد
تا کجای راهو اشتباه ، اشتباه برگردی
نگران بودم آه میکشیدم از ته دل
من به جای هردومون غصه میخوردم
انقدر فکر تو بودم که زخمامو یادم رفت
انقدر که نفهمیدم کی و کجا ، کی و کجا ، کجا مُردم
کجا مُردم
منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنده که غصه تو میخورد
یه پرنده که منتظر نشست و نشست
یه پرنده که کنج لونش مُرد
منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنده که غصه تو میخورد
یه پرنده که منتظر نشست و نشست
یه پرنده که کنج لونش مُرد