مگه هست عشقی که توش غم نباشه
غم و عشق با هم رفیقِ شفیقن
یه زخمایی روی دل آدما هست
که درمون نمیشن از بس عمیقن
به چشمام که شرمنده شونم همیشه
تو اون زخمی هستی که جاش خوب نمیشه
دیگه بعد تو قلبمو دوست ندارم
ولی قلب عاشق همه زندگیشه
نرو با دلم بد نکن عشقمُ رد نکن
من تو رو می پرستم
نرو این جوری بی خبر آرزومُ نبر
به خدا خیلی خسته م
نرو با دلم بد نکن عشقمُ رد نکن
من تو رو می پرستم
نرو این جوری بی خبر آرزومُ نبر
به خدا خیلی خسته م

گمونم ندیدی که خاموش و خسته م
چه دوسِت دارم هایی که موند رو دستم
گمونم ندیدی چه جوری شکستم
شکستم ولی دل به هیشکی نبستم
من از عشق با طعم دلشوره سیرم
گرفتار این حسرت ناگزیرم
بری من سراغتُ از کی بگیرم
یا پیشم بمون یا دعا کن بمیرم
نرو با دلم بد نکن عشقمُ رد نکن
من تو رو می پرستم
نرو این جوری بی خبر آرزومُ نبر
به خدا خیلی خسته م
نرو با دلم بد نکن عشقمُ رد نکن
من تو رو می پرستم
نرو این جوری بی خبر آرزومُ نبر
به خدا خیلی خسته م