لعنت، به شب‌های بعد از تو
به دردی که ماند از تو
به دادم نمی‌رسی
رفتی اواره شد خانه
ماندم غریبانه
لعنت به بی کسی
قلب من این چنین اسان نمی لرزید
عشقت اما به غم هایش نمی ارزید
دنیا را بردی همراهت به نابودی
دنیا غم شد مگر تو چند نفر بودی
من همانم که دل از دنیا بریدم
با غمت اتش به باران می کشیدم
هر چه خواستی خواستم عشقی ندیدم
خاطراتم چرا یادت نمانده
غصه ها من را به پایانم رسانده
بی وفا مهر و وفا یادت نمانده
قلب من این چنین اسان نمی لرزید
عشقت اما به غم هایش نمی ارزید
دنیا را بردی همراهت به نابودی
دنیا غم شد مگر تو چند نفر بودی