برای آن که از چشمم غم دل را بپوشانم
زار میخندم
بدارم گر ز بی مهری بیاوزی به پای
دار میخندم
غرور سرکشی دارم، که پیش تیربار مرگ
سرم را خم نخواهم کرد
به دل گر آتشی دارم، به زخم سینه سوزم ار
مرهم نخوام کرد
غرور سرکشی دارم، غرور سرکشی دارم
ستیغ بیستون را سرشکستن میتوان
ولیکن مرد میخواهد
به درگاه خدا هم ره به آهی میتوان
ولی کن درد میخواهد
زلال چشمه های عشق اگر جوشید
منم در دشتها آلاله خواهم کاشت
نهال صبر چون پُربار تر شد
سرودی دلنشین بی ناله خواهم داشت
غرور سرکشی دارم، غرور سرکشی دارم
غرور سرکشی دارم، غرور سرکشی دارم