دلم گرفت بگو به من
وطن چه شد ایرانم
مرا چنین رها نکن
به حال خود ایرانم
غم مرا بغل بگیر
که زخمیم که خسته ام
خودت مرا صدا بزن
که بی صدا شکسته ام
غمت نشست بر جانم
نفس بکش ایرانم
کجا و کی دوباره مِی
به جام من میریزی
اگر تورا زمین زدن
دوباره بر میخیزی
قرار من صدا بزن
مرا که در آشوبم
من آخرین ستاره را
به سینه ات میکوبم
چه بی هوا غمت مرا
به گریه می اندازد
خراب من که خنده ات
مرا زِ نو میسازد
کجا و کی دوباره مِی
به جام من میریزی
اگر تورا زمین زدن
دوباره بر میخیزی
ایران به پاره های غم
تویی که چشم میدوزی
که بی پناه که بی گناه
از آه من میسوزی