دلم خونه از این تقدیر شوم
دنیا باهام بد کرده هر بار
غمم یک بعض دامن‌گیره که
زده فریادمو سد کرده هر بار
به چی دل خوش کنی وقتی که درد
مثل یه سایه هر روز و هر شب همراهته
به کی تکیه کنی وقتی که
درد زخم رفیقات رو شونه‌هاته
به عمق درد من دقت کنید
تنها‌تر از، قبلا عمیقه
دیگه کسی دلواپسم نیست
سفر درد منه دور از تو با تنهایی مطلق
چرا باید برم کمرنگ شم
ای زندگی یعنی بسم نیست؟!
به چی دل خوش کنی وقتی که درد
مثل یه سایه هر روز و هر شب همراهته
به کی تکیه کنی وقتی که
درد زخم رفیقات رو شونه‌هاته
به چی دل خوش کنی وقتی که درد
مثل یه سایه هر روز و هر شب همراهته
به کی تکیه کنی وقتی که
درد زخم رفیقات رو شونه‌هاته