امون از این دل تنگ
بازم بازیش گرفته
مثل یه مزرعم که
گندماش آتیش گرفته
یه بغضی توی سینم
نشسته قد خروار
مثل یه قاب عکسم
که مونده روی دیوار
موندم نرو این قلب دست نخورده
لعنت به این شهری که بی تو مرده
لعنت به عطری که از تو جا موند
موندم نرو این قلب دست نخورده
لعنت به این شهری که بی تو مرده
عشقی که بد کرد با هر دوتامون
تو که نیستی ببینی یه دم با غمات طرفم
بگو غیر خودت دیگه هیشکی نیاد طرفم
یادمه همه خاطره هاتو قدم به قدم
حالا هر کدومش شده بغض منو کرده خفم