بازم سال تازه حس و حال غم داده

باز امثال من و تو که مثلمون زیاده

که هرروزمون هنوز عین دیروزه

همه رویاهامون تو گذشت زمان می سوزه

همه بهم میگن میری از دست

همه فرصتاتو میدی از دست

ولی شایدم تقصیر من نیست

چون رو به هر راهی میرم به روم بسته ست

یه وقتایی یادم میره الان کجام

حس میکنم پاهام از زمین جدان

ساعتها به یه نقطه خیره میشم

تموم رنگای روشن رنگ تیره میشن

دیگه یادم میره لبخند بزنم

باورم نمیشه که این آدم منم

که تنها و ناراحت و ناامیدم

کاش خواب بودم این روزا رو نمی دیدم

بعضی وقتا برای آروم شدن چشمامو می بندم

چشمامو می بندم

بعضی وقتا به سقف خیره میشم بدون دلیل می خندم

بدون دلیل می خندم

یه روزایی پا میشم از خواب با یه دلهره

با یه دلهره

حس می کنم تمام دنیا از دستم دلخوره

از دستم دلخوره

همش توی خونت تو بگیر بشین ببین

ثانیه ها دارن حروم میشن

گم میشن این روزای لعنتی

ولی به چه قیمتی

دلت می خواد زندگیتو کسی نبینه

این روزا زندگی همه همینه

زل زدن به دیوار موسیقی و گیتار

سیگار بعد چایی و چایی بعد سیگار

حوصله حرفای خودتم نداری

میخوای آروم باشی ولی نمیشه که نباری

هر روز و هر شب و هر دقیقه

فقط اشکاته که باهات رفیقه

کسی حال این روزاتو نمی فهمه

از خودت می پرسی که چرا اینه

سهم من از این دنیای سرد و بی رحم

که اینجوری زندگی کنم و بعد بمیرم

بعضی وقتا برای آروم شدن چشمامو می بندم

چشمامو می بندم

بعضی وقتا به سقف خیره میشم بدون دلیل می خندم

بدون دلیل می خندم

یه روزایی پا میشم از خواب با یه دلهره

با یه دلهره

حس می کنم تمام دنیا از دستم دلخوره

از دستم دلخوره