گروه آریانArian Band

آریان یک گروه موسیقی پاپ ایرانی است که کار خود را از نیمه نخست سال ۱۳۷۸ با ۱۰ عضو آغاز کرد.
اهل کشور : تهران، ایران
سبک‌ها : پاپ
مدت کار : ۱۳۷۸-تاکنون
ناشر(ها) : ترانه‌شرقی
وب‌گاه : arianmusic.com
اعضا
سیامک خواهانی – شراره فرنژاد – برزو بدیهی – نینف امیرخاص – علیرضا طباطبایی – سحر کاشمری – ساناز کاشمری – علی پهلوان – پیام صالحی
اعضای پیشین : محمدرضا گلزار – امیرحسین مستعد
سازهای برجسته : گیتار، ویولون، کیبورد


آریان یک گروه موسیقی پاپ ایرانی است که کار خود را از نیمه نخست سال ۱۳۷۸ با ۱۰ عضو آغاز کرد. مدتی بعد از آغاز کار، علیرضا طباطبایی نوازندهٔ ساز (درام) به آنها پیوست، اما پس از آن محمدرضا گلزار (گیتار) و امیرحسین مستعد (گیتار بیس) گروه را ترک کردند. امیرحسین مستعد در یکی از کنسرت‌های این گروه در خارج از کشور ماند و به ایران بازنگشت. همین امر باعث شد تا مدتی این گروه اجازهٔ برپایی کنسرت نداشته باشند.

گروه آریان در سال ۱۳۸۷ نخستین آهنگ مشترک خود را با کریس دی برگ خواننده مشهور ایرلندی در تهران اجرا کرد. این آهنگ «دوستت دارم…» نام دارد.


چگونگی تشکیل اولیه گروه موسیقی آریان

زمستان سال ۱۳۷۶ بود زمانی که برای اولین بار علی پهلوان و پیام صالحی با هم آشنا شدند، هر دو آنها در ارتش دوران خدمت سربازی در کرمانشاه را طی می‌کردند. در طی این دوره، این دو نفر بیشتر به علاقه‌مندیهای یکدیگر آشنا شدند، هردو شعر می‌گفتند، آواز می‌سراییدند، گیتار می‌نواختند و می‌خواندند.

این آشنایی در دوره‌ای رخ داد که موسیقی پاپ ایران برای اولین بار پس از انقلاب اسلامی رشد می‌کرد. هردو به این فکر افتادند که چه موقعیتی بهتر از این و تصمیم گرفتند تا فعالیت خود را در این زمینه با شیوه و سبکی متفاوت آغاز کنند. نخستین گام در این راه تشکیل گروه موسیقی پاپ با نام «گروه آریان» بود. آریان اولین گروه در این سبک و نوع بعد از انقلاب اسلامی بود[نیازمند منبع].

برای شروع گروهی متشکل از آواز ویولن، گیتار به سبک ایرانی، دو خواننده اصلی با لحن و نوایی متفاوت و در پشت این نواها آوازی از خانمها به‌عنوان همخوان تشکیل شد. علاوه بر این،غزل‌ها از بافت مخصوص با عباراتی ساده طراحی شدند تا طیف گسترده‌ای از جامعه را جذب کند.


بر این اساس گروه با این ترکیب شروع کرد:

علی پهلوان (خواننده و گیتاریست اصلی)
پیام صالحی (خواننده و گیتاریست اصلی)
سیامک خواهانی (ویولن)
محمدرضا گلزار (گیتاریست پیشین)
برزویه بدیهی (ضرب و پرکاشن)
شراره فرنژاد (گیتاریست و همخوان)
ساناز کاشمری (همخوان)
سحر کاشمری (همخوان)



در ابتدا تصمیم گرفته شده بود که شهروز فرنژاد (برادر شراره) به‌عنوان نوازنده صفحه کلید و پیانو همکاری کند اما بسبب داشتن شغل پیشین و سابقه کاری، نینف امیرخاص (نوازنده صفحه کلید، ارگ زن آشوری) از سوی سیامک معرفی شد تا جایگزین او شود و گروه تمرین‌هایش را با او از سر گرفت. بسبب فقدان نوازندهٔ درام و ویولن سل در گروه، نیاز به اجرای این ریتم ویژه روی پیانو و ارگ بود.

برای بالا بردن سطح کیفی اجرائی کار، گروه تمرینات مداوم و بسیار زیادی را انجام داد و تصمیم گرفته شد تا مجوزی برای برگزاری اجرای زنده از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفته شود. نهایتاً گروه موفق شد تا مجوز شعرها را بگیرد.


آلبوم‌ها

گل آفتابگردون (۱۳۷۹)
و اما عشق (۱۳۸۰)
تا بی نهایت (۱۳۸۳)
بی‌تو باتو (۱۳۸۷)
آریان ۵ (هنوز منتشر نشده)


تک ترانه‌ها
ترانهٔ عید اومد، بهار اومد به مناسبت نوروز ۸۸
ترانه صدای پای امید به مناسبت روز جهانی غذا
ترانه هفت
ترانه از روزی که رفتی
ترانه توروکم دارم


اعضا

پیام صالحی : آواز، گیتار
علی پهلوان : آواز، گیتار
علیرضا طباطبایی : درام
سیامک خواهانی : ویولن
شراره فرنژاد : گیتار، همخوان
برزو بدیهی : پرکاشن
نینف امیرخاص : کیبورد
سحر کاشمری: همخوان
ساناز کاشمری : همخوان