يه كافه تو خيابون
قرار رأس ساعت
من و تو پشت يك ميز
فقط از روي عادت
نگاه من به شيشه
نگاه تو به ديوار
دوباره مثل هرروز
داريم ميشيم تكرار

نه احساس قشنگي .. نه حرف و گفت و گويي
برات فرقي نداره .. كه با كي روبه رويي
تب اين عشق داره .. شبيه درد ميشه
دوتا فنجون قهوه .. دوباره سرد ميشه


قرار عاشقونه
يه كافه تو خيابون
تو از من خسته ميشي
ميري از كافه بيرون
خيابون سوت و كورِ
چراغ كافه خاموش
تو از يادم نميري
من از يادت فراموش