اومد یه شب مثل ستاره صبح
رو بام ابرواش اشاره صبح
هزار چمن سپیده تو نگاهش
چشم همه شقایقا به راهش
هزار چمن سپیده تو نگاهش
چشم همه شقایقا به راهش
براش زمین کوچه ها چمن شد
زمین واسه نگاش یه نامه بر شد
گره زدن درخت و شاخه ها رو
چکاوکا به خون زدن صدا رو
گره زدن درخت و شاخه ها رو
چکاوکا به خون زدن صدا رو
تو رفتی و خزونه باغ آهم
یه دشت مه گرفته شد نگاهم
تو بغض غربت منو شنیدی
ولی خزون دردمو ندیدی
دلم میخواد حقیقتو بنوشم
لباس سرخ لاله رو بپوشم
دلم میخواد حقیقتو بنوشم
لباس سرخ لاله رو بپوشم
کی میتونه غم منو بخونه
یه شب تو کلبه دلم بمونه
بیا که باغ یاری تو هستم
یه عمره من قناری تو هستم
یه روح خفته ام پر از تن تو
یه یاس پرپرم رو دامن تو
دلم میخواد حقیقتو بنوشم
لباس سرخ لاله رو بپوشم
دلم میخواد حقیقتو بنوشم
لباس سرخ لاله رو بپوشم