و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺷﻮر ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻢ اﮔﺮ ﭼﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم
ﺧﺰان ﺧﺎﻛﻢ وﻟﻰ ﺑﻬﺎرا ﺑﻪ ﺷﻮق ﺗﻮ ﺟﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم
ﺧﻮﺷﻢ ﺑﻪ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺧﺎک ﺑﻮدن اﮔﺮ ﺗﻮﻳﻰ ﺑﻮﺗﺮاب ای ﺟﺎن
ﺧﺎﻛﻢ وﻟﻰ ﭼﻪ ﺧﺎﻛﻰ ﻛﻪ ﺑﻮی ﺑﺎران ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم
ﻫﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﻧﺎم ﺗﻮ ﺑﺮ ﻟﺒﻢ ﻧﻔﺴﻢ ﺛﻨﺎی ﺗﻮ ﻳﺎ ﻋﻠﻰ
ﺑﺮود ﺳﺮم ﻧﺮود وﻟﻰ ز ﺳﺮم ﻫﻮای ﺗﻮ ﻳﺎ ﻋﻠﻰ
ﻧﺪادم از دﺳﺖ ﻣﺴﺘﻰ ام راﺷﺮاب ﻧﺎب اﻟﺴﺘﻰ ام را
ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻰ ام را و ﻫﺴﺘﻰ ام را ز ﺷﺎه ﻣﺮدان ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم
در اﻳﻦ ﻫﻴﺎﻫﻮ ﺧﻮﺷﻢ ﺑﻪ ﻫﻮ ﻫﻮ ﻟﺒﻢ ﻋﻠﻰ ﮔﻮ دﻟﻢ ﻋﻠﻰ ﺟﻮ
ﺷﺒﻴﻪ رودی ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺐ او دوﺑﺎره ﺟﺮﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم
ﺳﻠﺎم ای ﻣﺎه ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ اﺷﮏ ﺑﻰ اﻣﺎﻧﻢ
ﺷﻜﺴﺖ آن ﺑﻐﺾ نیمه‌جانم ﻛﻪ در ﮔﺮﻳﺒﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم
ز ﺷﺮ و ﺷﻮر ﺟﻬﺎن ﮔﺬﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺟﺎﻧﺎن ز ﺟﺎن ﮔﺬﺷﺘﻢ
ﺳﺮ ﭼﻪ ﺑﺎر ﮔﺮان ﮔﺬﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺎﻣﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم