پردوش در شب خاموش و سیه پوش دل پر جوش اولین ساغرو زد نوش
دوش بازم این دل دل مدهوش پنبه در گوش زد می و رفت دگر از هوش
جام همچو یک قوچ چموش آمد از بهر شکار و دل من گشته فراموش
حال که در آغوش خموش دلکی خانه به دوش نکند پند و سخن نوش
گذر کن از دل مست و خرابم ساقی میا به طرف من خرابه حالم
مرا که بس ساقیا راه خود را باش نهان کن این حال مرا تا نشود فاش
گذر کن از دل مست و خرابم ساقی میا به طرف من خرابه حالم
مرا که بس ساقیا راه خود را باش نهان کن این حال مرا تا نشود فاش

پردوش در شب خاموش و سیه پوش دل خود جوش اولین ساغرو زد نوش
دوش بازم این دل دل مدهوش پنبه در گوش زد می و رفت دگر از هوش
جام همچو یک قوچ چموش آمد از بهر شکار و دل من گشته فراموش
حال که در آغوش خموش دلکی خانه به دوش نکند پند و سخن نوش
گذر کن از دل مست و خرابم ساقی میا به طرف من خرابه حالم
مرا که بس ساقیا راه خود را باش نهان کن این حال مرا تا نشود فاش
گذر کن از دل مست و خرابم ساقی میا به طرف من خرابه حالم
مرا که بس ساقیا راه خود را باش نهان کن این حال مرا تا نشود فاش