شک می‌کنم به خواب؛ برف می‌بارد، باد می‌ایستد، باد می‌ایستد در چشم‌های باز
شک می‌کنم به خواب؛ برف می‌بارد، باد می‌ایستد، باد می‌ایستد در چشم‌های باز
حیف! حیف! فرصتی نیست برای آب‌شدن در آفتاب
این خواب می‌پوشاند، دست‌های تو را و قلب مرا
حیف! حیف! حیف! حیف...
شک می‌کنم به باد
به برف، به خواب
شک می‌کنم به باد
به برف، به خواب
شک می‌کنم به زخم، به تیغ، به درد
در پایان همین موسیقی، در آغاز خواب
شک می‌کنم به خواب
برف می‌بارد، باد می‌ایستد
باد می‌ایستد، در چشم‌های باز