زیر درخت سپیدی با برگ های لرزان
گم شد نگاه آبي یک عاشق پریشان
اشک از دلش می ریزد و ترانه ای می خواند
آهنگی که تا زنده ام در یاد من می ماند
کجا باید از زیر بار آن زمان بگریزم
از یاد و جای خالي آن دوست عزیزم
عزیزم، عزیزم

روی زمین نشسته و سر بر زانو گرفته
گونه هایش تر و سرخ و دلش خرد و شکسته
با گل های قالیچه و گلدان های پیچک
عجين شده تصوبر او با آن اتاق کوچک
بخشيد و اما رفت و با او خنده های او رفت
یک تکه از من هم با اسباب های او رفت
با او رفت، با او رفت

آرام و ساکت رفته و نشانه ای نمانده
جز یک نقاشی لای یه کتابچه ی نخوانده
در خاطرم اما هنوز از لحظه ی جدایی
تصویری از لبخند او مانده به یادگاری
ای قاصدک اگر دیدی دو چشم آسمانی
سلام من را به آن یار زیبا می رسانی
می رسانی، می رسانی، می رسانی
ای قاصدک اگر دیدی دو چشم آسمانی
سلام من را به آن یار زیبا می رسانی
می رسانی، می رسانی، می رسانی