متن ترانه کوچ بنفشه ها فرهاد (متن آهنگ) : کوچ بنفشه ها
در روز های آخر اسفند،
در نیم روز روشن،
وقتی بنفشه ها را
با برگ و ریشه و پیوند و خاک
در جعبه های کوچک چوبین جای می‌دهند
جوی هزار زمزمه ی درد و انتظار
در سینه می خروشد و بر گونه ها روان.
ای کاش آدمی،
وطن اش را هم چون بنفشه ها
می‌شد با خود ببرد هر کجا که خواست!
در روشنایی باران،
در آفتاب پاک،
در روز های آخر اسفند،
در نیم روز روشن،
وقتی بنفشه ها را
با برگ و ریشه و پیوند و خاک
در جعبه های کوچک چوبین جای می‌دهند
جوی هزار زمزمه‌ی درد و انتظار
در سینه می‌خروشد و بر گونه ها روان.
ای کاش آدمی،
وطن‌اش را هم چون بنفشه ها
می‌شد با خود ببرد هر کجا که خواست!
| | |