آرام من بمان کنارم بمان
بنگر مرا که میدهم بی تو جان
هر جا روم تو سایه ای از منی
تو غم گسارم تو دنیای منی
دریای من ز موج گیسوی تو
روانه ام سوی تو تمام من تو

ای ماهم به چشم من نگاهی تا باران به جان من ببارد
میخواهم نفس که در هوایت نایی بر نوای من بیارد
چشمان تو چشمه ی امیدست بر حال خراب ناامیدم
آوازت غزل ترین کلامست من با تو به آسمان رسیدم

آغوشتو پناه طوفان من
جان میدهد به جان تو جان من
چشمان من کنار دنیای تو
فقط تماشای تو تو آرزو تو
چشمان من کنار دنیای تو
فقط تماشای تو تو آرزو تو

ای ماهم به چشم من نگاهی تا باران به جان من ببارد
میخواهم نفس که در هوایت نایی بر نوای من بیارد
چشمان تو چشمه ی امیدست بر حال خراب ناامیدم
آوازت غزل ترین کلامست من با تو به آسمان رسیدم