نریمان: برای آلبوم و برگزاری کنسرت ساعت‌های زیادی فکر، رویا‌پردازی و تلاش کرده‌ام

در اواخر دهه هشتاد نسلی از خواننده‌های موسیقی پاپ در میان مخاطبان مطرح شدند که کارهای اکتیو آن‌ها معروف بود. «نریمان» یکی از همین چهره‌ها است که قطعات ریتمیک و شاد وی هنوز هم کم و بیش از این طرف و آن طرف شنیده می‌شود. او تقریبا چهار سال سکوت داشت و در کنار فعالیت‌های کم، گفتگویی هم با هیچ رسانه‌ای انجام نداد. اخیرا وی مجوزهای لازم برای انتشار آلبوم جدید خود را دریافت کرده است و بازگشت متفاوتی به عرصه موسیقی خواهد داشت. چند دقیقه‌ای را با این خواننده هم کلام شدیم و دیدیم که با وجود پشت سر گذاشتن حواشی گوناگون از جمله یک بیماری هنوز هم پرانرژی است. نریمان در این گفتگو از فعالیت‌های اخیر خود و برنامه‌هایی که برای آینده هم دارد سخن گفت:

    *شما تقریبا سه سال با تمامی رسانه‌ها قهر بودی و اکنون شنونده اولین صحبت‌های تو هستیم.

حدود چهار سال هیچ مصاحبه‌ای به خواست خودم نداشتم.

    *داستان این بیماری و عمل جراحی تو چه بود؟ الان شرایط جسمانی تو چگونه است؟

من در این دو سه سال گذشته از اطلاعاتی که در مورد من در رسانه‌ها منتشر می‌شد دلگیر بودم. از کوچک‌ترین اتفاقات شخصی و خانوادگی من تا وقایع بزرگ‌تر نشر پیدا می‌کرد و یک خبر، فعالیت من در کشور را تحت الشعاع قرار داد. من به خاطر خبر یک خبرنگار ضرر مالی بسیار زیادی را متحمل شدم و در مسیری افتادم که به همه شکل ضرر کردم. هنوز همه در مورد بیماری از من می‌پرسند و باید بگویم که یک جراحی کوچک در سر خودم داشتم و الان خیلی خوب هستم. مدتی در ایران نبودم و فقط استراحت می‌کردم.

    *الان با انرژی تمام بازگشته‌ای تا‌‌ همان نریمان اواخر دهه هشتاد باشی که طرفداران زیادی داشت؟

بله و امیدوارم که همینطور باشد. با مساعدتی که در زمینه کاری من صورت گرفته است فکر می‌کنم روزهای خوبی را در پیش داریم. من هم با‌‌ همان انرژی سالهای قبل شروع کرده‌ام و امیدوارم به‌‌ همان شکل بتوانم به عرصه موسیقی برگردم.

    *فکر می‌کنی در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن آلبوم تو چه زمانی به مرحله انتشار برسد و پس از آن بتوانی روی استیج حاضر شوی؟

برای آن لحظه واقعا بی‌قرار هستم و ساعت‌های زیادی به آن فکر کردم، رویا‌پردازی کردم و تلاش کردم. به اندازه دو آلبوم قطعات آماده دارم. با روحیه‌ای صدچندان و بیش از آن‌ها سال‌ها می‌خواهم که به عرصه موسیقی برگردم.

    *تو در آن سال‌ها به انرژی زیاد و اکتیوبودن در کار‌هایت شهرت داشتی. آیا هنوز هم آن حس پرانرژی و شاد در کارهای جدید تو هم جاری است؟

من همیشه دوست داشتم که همه خوشحال باشند و حتی شعرهایی هم که سفارش می‌دادیم در آن می‌گفتیم: «تک و تنها نشین اونجا دنیا اینجوری نمیمونه.» دوست داشتم که امید و روحیه خوب را در مردم زنده کنم و خیلی کم پیش آمد، قطعه‌ای را بخوانم که غمگین باشد. چند کار به این شکل داشتم ولی بیشتر به دلیل حال خودم بود که باید آنگونه می‌خواندم و به حال خودم ربط داشتم. در سایر قطعات همه را به شادی و خوشحالی دعوت می‌کردم و فلسفه کار من این است که دوست دارم مردم خوشحال باشند.

    *می خواهم کمی هم در مورد فضای کنونی بازار موسیقی صحبت کنی.

من موسیقی را با نوازندگی شروع کردم و اعتقاد دارم که فضای موسیقی ما فراز و نشیب زیادی دارد. روزهای عجیبی را تجربه می‌کند و هر روز با ذائقه‌های جدید رو به رو هستیم و ذائقه مردم به سرعت تغییر می‌کند. فکر می‌کنم روند موسیقی رو به رشد است و البته در مواردی هم گاهی درجا می‌زنیم ولی در کل رو به رشد هستیم.

    *به عنوان کلام آخر می‌خواهم درباره برنامه‌های خودت برای بازگشت به موسیقی صحبت کنی و اینکه چه خواب‌هایی برای مخاطبانت که منتظر استیج و کنسرت تو بوده‌اند دیده‌ای؟

امیدوارم بتوانیم در این سالی که پیش رو داریم با یک موسیقی و گروه فوق العاده روی استیج حاضر شویم و با خواندن آهنگ‌هایی که شما با آن خاطره دارید و انرژی زیادی به سالن می‌دهد، شب‌های خوبی را بسازیم.

منبع:موسیقی ما