<font face="Droid Arabic Naskh" size="2">سید محمد بهشتی: اگر جریان هنر در کالبد آثار تاریخی کشور به حرکت درآید، میتواند هم به نفع آن رویداد هنری و هم به نفع میراث فرهنگی ایران باشد.</font>
سید محمد بهشتی: اگر جریان هنر
در کالبد آثار تاریخی کشور به حرکت درآید، میتواند هم به نفع آن رویداد
هنری و هم به نفع میراث فرهنگی ایران باشد. برگزاری جشنواره موسیقی تهران در عمارت
مسعودیه اگرچه به لحاظ مخاطبشناسی برگزاری کنسرت در ایران یک ظرفیت تازه بود اما نشان
داد که با تعامل میشود از چالشهای مهمی در بستر فرهنگ عبور کرد. سالها بود که گروههای
موسیقی مایل بودند در دل آثار تاریخی و بناهای مهم معماری کشور نوای خود را سر دهند
اما این فرصت پس از سالها دوباره نصیب تهران و گروههای موسیقی شرکتکننده در جشنواره
موسیقی تهران شد. سیدمحمد بهشتی، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی در گفتوگو با هنرآنلاین،
این رویداد مهم را از جنبه دیگری بررسی میکند.
سالها بود که دیگر هیچ کنسرتی اجازه برگزاری
در آثار تاریخی کشور را نداشت و حالا به یکباره شاهد چند شب کنسرت در دل عمارت مسعودیه
هستیم. در مقام یک چهره فعال در حوزه میراث فرهنگی کشور، برگزاری کنسرت در مجموعههای
تاریخی را چطور ارزیابی میکنید؟
طبیعتا فینفسه این کار مشکلی که ندارد،
هیچ، خیلی هم خوب است به این شرط که مراعاتهای یک محیط تاریخی رعایت شود و نگذاریم
که تهدیدات احتمالی برگزاری یک کنسرت به بنا و محوطه آن وارد شود. در کل، با رعایت
مسائل حفاظتی میتوان از مجموعههای تاریخی به عنوان محل برگزاری کنسرت موسیقی استفاده
کرد.
با این حال به نظر میرسد که تا پیش از
این سازمان میراث فرهنگی چندان موافق این اتفاق نبود و با این که در دوره جدید نیز،
معاون سازمان قول برگزاری کنسرت حسین علیزاده را در کاخ نیاوران داد، این وعده به دلایلی
عملیاتی نشد؟
این مسئله به دلیل عواملی بیرون از این
ساز و کار بود. هر گروهی که میخواهد کنسرتی را در فضاهای تاریخی برگزار کند، پس از
موافقت مسئولان آن فضا، لازم است که مسائل حقوقیاش را راسا پیگیری کند و با بخشهای
مختلف در نیروی انتظامی و ... هماهنگی داشته باشد.
عمارت مسعودیه که شما آن را به خوبی میشناسید،
شبهای شاد و پر از نوایی را میگذراند، جشنواره موسیقی تهران چقدر میتواند به مردم
میراث فرهنگی تهران را معرفی کند؟
طبعا نقش بینظیری خواهد داشت. یادمان نرود
که این فضاها، محل زندگی و حیات هستند و اگر جریان هنر در کالبد آنها به حرکت درآید
میتواند هم به نفع آن رویداد باشد و هم به نفع میراث فرهنگی.
با این حال، برگزاری کنسرتها در این دست
محیط ها همیشه مخالفانی هم داشته که لااقل نگذاشتهاند موزیک پاپ به آثار تاریخی کشور
وارد شود.
تقسیمبندی موسیقی به پاپ و غیر پاپ کار
درستی نیست؛ موسیقی اگر واجد ارزش باشد میتواند به مجموعه آثار تاریخی کشور وارد شود
و اگر نباشد که تکلیفش از پیش روشن است. ورود موسیقی به محیط های تاریخی هیچ منعی نداشته
و ندارد و فقط باید شان محیط حفظ شود و حفاظت فیزیکی از بنا اتفاق بیافتد. ورود جشنواره
موسیقی تهران به عمارت مسعودیه نشان داد که تهران چقدر ظرفیت دارد و تا چه اندازه این
ظرفیت مغفول مانده. کاخ نیاوران، سعدآباد، گلستان و بسیاری از آثار تاریخی این شهر
میتوانند محلی برای ارائه موسیقی و هنر باشند تا زندگی هنری در این شهر دوباره به
جریان بیافتد و مردم در کنار شنیدن موسیقی با تاریخ شهرشان دوباره آشنا شوند.