یادداشت / فقدان پژوهشگری یگانه / برای درگذشت بهمن بوستان

بنده در سال 1370 در حوزه هنری در خدمت ایشان بودم. دکتر بهمن بوستان در شکل گیری و برگزاری جشنواره موسیقی "هفت اورنگ"نقش بسیار موثری داشت. در کنار استاد درویشی که مدیر و به نوعی دبیر اجرایی این جشنواره بودند، استاد بوستان هم نقش مهمی در برگزاری این جشنواره داشتند.
تحصیلات ایشان در حوزه ادبیات بود و پیش از انقلاب هم بطور جدی موسیقی کار کرده بودند. شناخت ایشان از موسیقی به خصوص موسیقی دستگاهی و موسیقی نواحی ایران زبانزد اهل فن بود. من به شخصه از ایشان بسیار آموختم.
جشنواره بزرگ هفت اورنگ را در واقع ایشان به راه انداختند. بهمن بوستان بود که هفت استاد برجسته موسیقی را به این جشنواره آورد.استاد کسایی، استاد پایور،استاد بهاری و...
من آن زمان مدیر نبودم و کارهای اجرایی جشنواره را انجام می‌دادم و از نزدیک شاهد کارهای این هنرمند وارسته بودم. جا دارد اینجا اشاره کنم به اینکه فیلم‌های این جشنواره‌ها در آرشیو حوزه هنری موجود است؛ جشنواره هفت اورنگ، جشنواره آیین و آواز، جشنواره موسیقی حماسی ایران، موسیقی کوچ و ... راش‌های اجراهای تمام این جشنواره‌ها موجود است. اگر مثلا تصاویر جشنواره هفت اورنگ منتشر شود ، شما خواهید دید که استاد بهمن بوستان چگونه یک جشنواره را  تا سطح یک کنگره علمی ارتقا داد. اجرای اساتیدی که به زیبایی و به شکلی هنرمندانه توسط استاد بهمن بوستان معرفی می‌شدند، بسیار دیدنی است.
برای مثال می‌گویم؛ استاد کسایی در این جشنواره با لوله کردن روزنامه، نی ساختند و نی ‌نواختند و موجب حیرت همگان شدند. ای کاش ویدئوهای با کیفیت این جشنواره‌ها منتشر شوند جوان‌ها با زحمات و خدمات امثال بهمن بوستان آشنا شوند. تاکیدم بر روی جشنواره هفت اورنگ است چرا که بسیاری از اساتید حاضر در این جشنواره دیگر در میان ما نیستند.
زمانی که مدیر دانشکده موسیقی سوره بودم سعی کردم در کنار اساتیدی همچون محمدتقی مسعودیه و داریوش صفوت از ایشان هم به عنوان استاد افتخاری بهره ببریم. با حضور این اساتید آن دوره از فعالیت‌های دانشگاه سوره بسیار پربار بود. بهمن بوستان در دانشگاه سوره بحث تطبیقی ادبیات و موسیقی را تدریس می‌کردند. و از آنجایی که از هر دو شناخت لازم را داشتند، کلاس ایشان پربار بود. استاد همیشه نگران این بود که ریشه‌های این موسیقی عمیق و پرمایه سست بشود.
متاسفانه در سال‌های آخر زندگی ایشان، حضورشان کمرنگ بود. شاید بسیاری دلیل این امر را بیماری استاد بدانند ولی می‌شد از چنین گوهری بهره بیشتری برد.
استاد بهمن بوستان یکی از شاخص‌ترین هنرمندان و محققان معاصر ما بودند. درگذشت ایشان را به جامعه موسیقی و خانواده هنرمندشان تسلیت می‌گویم.