حسین عبدالهاشم پور- ... اولویت بخشى به ˝ شور˝ به جاى شعور سبب شده نوحه هایى با مضامین پیش پاافتاده رواج یابد ...
شیعه بگو با احساس / به وهابى خناس / ورود به جنت ممنوع / اینجى كلش واس ماس ... آى لاو یو امام حسین / آى لاو یو امام حسین ...
١-
دیگر كسى از شنیدن چنین نوحه هایى در هیات هاى مذهبى حیرت نمى كند؛
سرزمینى كه به غناى شعر و ادب در دنیا زبانزد است در معنوى ترین آیین هاى مذهبى اش با سرایش هایى روبروست كه مایه شرمسارى ست؛
در كنار متن، ارائه نوحه بر مبناى ملودى هایى كه جامعه ایرانى از آن خاطره هاى متفاوتى دارد دیگر پاشنه آشیل این روزهاى مجالس روضه حسینى ست
كه البته درد نخست چنان خانمان برانداز است كه درباره دومى همه ترجیح
مى دهند خود را به نشناختن اصل ملودى بزنند.
٢-
گویا اولویت بخشى به " شور" به جاى شعور و تفكر سبب شده است نوحه هایى با مضامین پیش پاافتاده رواج یابد؛
جالب كه سالهاست معتبرترین تریبون هاى حكومت چنین رویكردهاى سبكسرانه اى در آیین هاى مذهبى را مذموم مى خوانند اما در بر همان پاشنه مى چرخد!
٣-
أیین سوگوارى براى مظلومیت امام حسین(ع) در زمره فرهنگ مردم ایران است
و تاریخ از درآمیختگى آن با هنرهایى مانند تعزیه، نواهاى موسیقایى حزن انگیز و مداحى هایى بر مبناى ردیف ها و دستگاههاى موسیقى ایرانى حكایت مى كند؛
لذا برخى به درستى معتقدند از روزى كه این مجالس روضه به جاى فرهنگى تر شدن به توصیه هاى تند سیاسى آغشته شد، و مداح كه باید هم و غمش تصویرسازى حماسه كربلا و یادآورى آموزه هاى ارزشى آن باشد در پى تبلیغ یك جریان سیاسى برآمد، مانند دومینویى، دیگر اصالت هاى این آیین گرانقدر را به مخاطره افكنده است.
٤-
اكنون بیم آن مى رود با این تهاجم آشكار فرهنگى به آیین هاى سوگوارى، عزاداران راستین حسینى در مساجد و هیات ها مامنى نیابند و به گوشه خانه پناه برند و با گوش سپردن به نوحه هاى اصیل به ساحت سالار شهیدان ابراز ارادت كنند با این پرسش غلیظ كه آیا واقعا نمى توان كارى كرد؟!
- این یادداشت امروز سه شنبه ٢٨ مهر در روزنامه شرق ص ١٤ به چاپ رسیده است.