لوریس چکناواریان در حاشیه برنامه جشن «هنر پهلوانی» از کودکی و ارتباطبش با حال و هوای پهلوانی و زورخانه گفت.
به گزارش ریتم نیوز این آهنگساز و رهبر ارکستر در برنامه جشن «هنر پهلوانی» که در سالن همایش‌های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برگزار شد، اظهار کرد: برای یک موزیسین، صحبت کردن سخت است. من از بچگی در زورخانه بزرگ شدم و بزرگ‌ترین چیزی که از پهلوانان یاد گرفتم، وطن‌پرستی و خداپرستی بوده است.
لوریس چکناوراریان که در جشن «هنر پهلوانی» از او تقدیر شد، گفت: هیچ‌چیز در دنیا بدون موسیقی نمی‌شود، حتی زمانی که می‌خواهیم با خدا صحبت کنیم، اگر موسیقی نباشد نمی‌شود. موسیقی زبان خداست.
او ادامه داد: خدا را شکر می‌کنم در سرزمینی بزرگ شدم که پهلوانان آن فرهنگ پهلوانی و سرحدات آن را بلند نگه می‌دارند. من از طریق زورخانه با شاهنامه آشنا شدم و زندگی‌ام عوض شد. از بچگی عاشق شیرخدا و ضرب او بوده‌ام، راه زورخانه را پی گرفتم و با استاد بزرگ، فردوسی آشنا شدم.
این موسیقی‌دان اظهار کرد: هیچ‌کس نمی‌تواند ضرب‌هایی را که در زورخانه زده می‌شود، بزند. مرشدهای زورخانه فوق‌العاده هستند و می‌توانند ریتم‌های مختلف را بزنند. هر ورزشی آهنگ خاص خود را دارد.
چکناواریان گفت: ۲۰ سال از عمرم را برای جمع‌آوری ریتم زورخانه‌ای گذاشتم تا اپرای «رستم و سهراب» را نوشتم که کار دشواری بود.
او بیان کرد: ما آدم‌ها، یک‌بار مصرف هستیم، متولد می‌شویم و می‌میریم. ما کاره‌ای نیستیم. منشی و خدمتگزار خداوند هستیم. برای یکدیگر آفریده شده‌ایم. من از خدا تشکر می‌کنم که به من الهام کرد تا این اپرا را بنویسم.
در بخش دوم جشن «هنر پهلوانی» و در بخش نکو داشت‌ها، از رامبد جوان تجلیل شد.
او نیز روی صحنه آمد و گوشه لباسش را به نشانه احترام در دست گرفت و گفت: من عاشق هدیه گرفتنم و خوشحالم که من را دعوت کردید تا هدیه بگیرم. اگر برنامه دیگری داشتید، باز هم من را دعوت کنید تا هدیه بگیرم.
منبع: روزنامه صبا