مصطفی رفعت: در ایران، اینکه همکاری مشترک بین برادرها دنبالهدار و مستمر یا بهنوعی در قالب یک "بند" صورت بگیرد، چندان رایج نیست.
تاریخ موسیقی، شاهد حضور چهرههای متعددی بوده که پیوندهای خونیشان را در یک فعالیت حرفهای وارد کردهاند و در کنار هم یا بهصورت جداگانه مسیر هنریشان را در این فضا ادامه دادهاند؛ امری که در ایران خودمان هم چه در آنسوی آبها و بهعبارتی موسیقی لسآنجلسی و چه در همین فضای موسیقی داخلیمان وجود داشته و نمونههای مطرحی را داریم که البته بعضا در عرصه موسیقی سنتی هم به چشم میخورد.
در ایران، اینکه همکاری مشترک بین برادرها دنبالهدار و مستمر یا بهنوعی در قالب یک "بند" صورت بگیرد، چندان رایج نیست؛ اما بندهای موفق اینچنینی بسیاری در موسیقی جهان وجود داشته است. بیشک آنهایی که اهل جدیتر موزیک هستند و البته این هنر را در خارج از مرزهای کشورمان هم دنبال میکنند، کارهای زیبای ساختهشده توسط نامهای بزرگی چون AC/DC، The Allman Brothers Band، Beach Boys،The Bee Gees، Dire Straits، Hanson، The Jackson 5، My Chemical Romance، Seconds to Mars 30، Nickelback، Oasis، Radiohead، Van Halen وStone Temple Pilots را به خاطر دارند و البته اگر بخواهیم مروری دقیقتر بر چنین روابطی در عرصه موزیک داشته باشیم، فهرست مورد نظرمان بسیار طولانیتر از این نمونهها خواهد بود.
آنچه در فضای موسیقی داخلی روی داده کمتر به یک همکاری مداوم مشترک انجامیده است. برای مثال، اگرچه زانیار و سیروان خسروی را بهعنوان یکی از مطرحترین نامها در میان برادرانی که در حوزه موسیقی پاپ و ترنس هم بهعنوان خواننده و هم تنظیمکننده میشناسیم؛ اما هر یک قالب مستقل خود را دارند و حتی بهویژه در سالهای اخیر که زانیار بیشتر در فضای مجاز موسیقی مطرح شده و حتی در مسیر بازیگری هم قرار گرفته است؛ اما کمتر در کار مشترکی همکاری کردهاند. زانیار در مصاحبهای که چندسالپیش با مجله زندگی ایدهآل انجام داد، عنوان کرده بود: "فکر نمیکنم به این زودی من و سیروان روی استیج برویم. اتفاقا تصمیم گرفتهایم این کار را انجام ندهیم!". گاهی هم مسیرهای دو طرف آنقدر جداست که مخاطبان عام موسیقی اصلا این روابط را نمیدانند؛ مانند آنچه در مورد شهاب و مهدی حسینی روی داده است. اگرچه شهاب در زمینه موسیقی فعالیتهایی داشته و زمانی هم قرار بود آلبومی تحت عنوان "رایا" را منتشر کند؛ اما بیشتر بهعنوان یک بازیگر شناخته میشود. او حتی زمانی که برادرش بهعنوان یکی از اعضای اصلی "گروه هفت" فعالیت رسمی خود را آغاز و در دوره کاریاش با آن بند، چهار آلبوم هم منتشر کرد، با آنها همکاری داشت و برایشان دکلمه هم کرد؛ اما همان زمان هم افراد زیادی از پیوند خونی برادرانه آنها بیخبر بودند. مهدی نتوانست در زمینه موسیقی موفقیتی بهدست بیاورد و اگرچه شهرت شهاب باعث شد تا کارهای متفرقهاش در موسیقی شنیده شود؛ اما او هم مورد استقبال جدی واقع نشد.
همکاری بهروز و بهنام صفاریان هم که تا همین حالا ادامه پیدا کرده همیشه موفقیت خودش را در سطوح مختلف داشته است و شاید در این میان، فاصلهگرفتن بهنام صفاریان از فضای موسیقی بود که برای این ماجرا پیوستگی شیرینی بهدنبال نیاورد. برای مثال، زمانی که آنها با هم آلبوم "دورنگی" را منتشر کردند، این شیمی برادرانه به قدری پاسخ مثبت دریافت کرد که آلبوم به پرفروشهای سال نشر خود تبدیل شد و بعضی قطعات آن از جمله ترکعنوان آلبوم هنوز در ذهن مخاطبان مانده است. این همکاری به آلبوم دوم بهنام هم کشید و "شبح" منتشر شد؛ اما نتوانست مانند مجموعه اولشان هیت شود. بعدازمدتی، بهنام صفاریان از حضور موسیقی پاپ کشور مرخص شد و تقریبا از حافظهها رفته بود که یکی،دوسالپیش، با تکقطعه "فقط پیش تو" دوباره همکاری قدرتمندشان را به رخ کشیدند.
ماجرای امیر و امید تاجیک هم جزو ارتباطهای خونی کجدار و مریزی بوده که در سالهای اخیر پررنگتر شده است. در واقع موفقیت امیر تاجیک در سالهای اوج حضورش، امید را هم به صحنه فعالیت حرفهای کشید و آنها با هم گاهی کارهایی را انجام دادند و جلو آمدند. مشکلی که برای تاجیکها پیش آمد این بود که نخواستند با موزیک روز همراه شوند و آن فضای اولیه کارهای خودشان را حفظ کردند؛ در نتیجه در رقابت با کارهای مد روز جا ماندند. سرانجام این طلسم با تغییر سبک آنها در کار "تو هم تایید کن" شکست و اگرچه کمی دیر؛ اما آنها نشان دادند که در بازار رقابت کارهای جدید، چیزهایی برای عرضه دارند تا مخاطبهای نسل حاضر را هم جلب کند. هرچند باید گفت که کارهای مشترک آنها بهخاطر نوع تنظیمهای حرفهای امید و خوانش پرقدرت امیر، جزو کارهای قابل اعتناییست که در همکاریهای برادران اهل موسیقی کمتر شکل گرفته است.
یکی از پیوندهای برادرانه در عرصه موسیقی پاپ مربوط به سیامک و سیاوش خواهانیست که متاسفانه هر دو با فاصله از هم اما بهمرور کمرنگ شدند و کارهای متفرقهشان هم نتوانست ناجیشان باشد. اگرچه از همان ابتدا سیامک خواهانی بهواسطه قرارگرفتن در مجموعه "آریان" موفقتر و در بازار موسیقی و بین علاقهمندان به این هنر شناختهشدهتر بود؛ اما او هم در سالهای افول این بند پرسابقه نتوانست آن درخشش اولیه را حفظ کند و حتی در کارهای انفرادی هم موفقیتی کسب نکرد. روآوردن وی به عرصه بازیگری هم پله موفقیت تازهای برایش نشد. سیاوش در سالهایی که برادرش با تورهای پرتعداد "آریان" شهرها و کشورها را میگشت، دست به تاسیس بندی بهنام "سایهها" زد که حتی برای رونق کارش از حضور شراره رخام هم استفاده کرد؛ اما اتفاقی روی نداد و "سایهها" نیامده رفت و شاید اگر چندیپیش تکقطعههای "اوج پرواز" و "نوروز امروز" در قالب گروه "بچههای ایران" با سرپرستی او در قالب ویدئوهایی با حضور ستارگانی چون امین حیایی، کامران تفتی، علی ضیاء، نیما نکیسا، پویا امینی، مازیار عصری، کامبیز دیرباز، امید حجت، نسرین مقانلو، شهره سلطانی، محمدرضا هدایتی، احسان شماعیزاده و پویا بیاتی منتشر نمیشدند، نام سیاوش خواهانی دیگر در موزیک ایران فراموش میشد.
یکی از موارد خاص در میان برادران موسیقی پاپ مربوط به مرتضی و مصطفی پاشاییست که جنجال فراوانی به راه انداخت. اندکزمانی بعداز فوت مرتضی پاشایی، نام برادر وی مصطفی با مصاحبههای مختلف که ناشی از حضور گسترده نشریات و رسانههای مختلف در زندگی آنها برای سرککشیدن به زیروبم زندگی مرحوم پاشایی و رونقبخشیدن به تیراژ و افزایش میزان مخاطبان رسانه خودشان بود، مطرح شد و چندیبعد هم او عنوان کرد قرار است قدم در مسیر حرفهای برادرش بگذارد که بهزعم مخالفان این جریان، تصمیمی بر اساس استفاده از موقعیت پیشآمده بود و آن را برنتافتند؛ اما بههرحال باید پذیرفت بازار موزیک ما میتواند و نشان داده پتانسیل حضور هر فردی به هر علتی را در دامن گسترده خویش دارد. عماد طالبزاده هم درست زمانی وارد گود شد که برادرش حمید، بعداز چندسال تلاش و انتشار آلبوم و... ناگهان با قطعه هیتشده "همه چی آرومه" روی بورس آمد و مخاطبان بسیاری را با خود همراه کرد. عماد طالبزاده هم در آن جریان، پا گرفت و مانند موردی که برادران خسروی بهشکل یکی روی زمین و دیگری زیر زمین درخشیدند، او هم در فضای موسیقی غیر مجاز بسیار سروصدا کرد تا اینکه وقتی برادرش ایران را ترک گفت، او هم مجاز شد و حالا حتی دنیای بازیگری را هم تجربه کرده است؛ هرچند کاملا میتوان این را دریافت که دیگر آن میزان موفقیت دوران زیرزمینیاش را ندارد.
شاید بتوان تنها مورد برادرانی که بهشکل یک بند آمدند و ادامه دادند و موفق هم پیش میروند، به برادران قناد یعنی امیر و آرش نسبت داد که با نام "سون" فعالیت میکنند و تاکنون البته در کنار عضو سوم یعنی کیارش پوزشی بهخوبی عمل کردهاند.
منبع :هنر آنلاین