کنجه سقفم شاپرک خوابیده ایده ای نداره با کی همخونست
فکرشو میخونم اون یه رویا پردازه مثله خوده من در وهم مهتاب
باوره چیزایی که میبینی ساده انگاریه گاهی توهمه ماه لامپ مهتابیه
گاهی ذهنه تو میده بار گاهی تو رو میذاره سر کار

فارغ از درد فارغ از آگاهی فارغ از هر چی هست کنجه دیواری
حتی فرض نمیکنی گاهی که این لامپ مهتابی شاید تو رو ببره به عمقه گمراهی
باوره چیزایی که میبینی ساده انگاریه گاهی توهمه ماه لامپ مهتابیه
گاهی ذهنه تو میده بار گاهی تو رو میذاره سر کار , سرکار , سرکار
کنجه سقفم شاید شاپرک بیداره شاید داره منو میبینه کنجه تختم
شاید داره با خودش فکر میکنه که این مرد چه بیکاره عکساشو ببین رویه دیواره
میگه ته خطه همه ی ما یک فروپاشیه چیزی که ازت میمونه عکسو نقاشیه
عاقبته همه ی ماست که چه انتظاری میشه داشت از این شعبده بازار
چه انتظاری از این جلوه ی مکار , چه انتظاری از این نور فراسو
چه انتظاری از این عدلو ترازو , چه انتظاری از این گنبد دوار
چه انتظاری از این مخزنه اسرار , چه انتظاری از این ظلمت افکار
چه انتظاری از این ذهنه خطا کار