شبی که آواز نی تو شنیدم
چو آهوی تشنه پی تو دویدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم
نشانه ای از نی و نغمه ندیدم
تو ای پری کجایی که روخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان دری نمی گشایی
دل من سرگشته ی توست
نفسم آغشته ی توست
به باغ رویاها چو گلت بویم
در آب آیینه چو مج جوییم
تو ای پری کجایی

ماه و ستاره درد من میدانند
که به هم چو من پی تو سرگردانند
شبی کنار چشم پیداشو میانش
که من چو گل وا شد تو ای پری کجایی
که رخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان دری نمی گشایی
دل من سرگشته ی توست
نفسم آغشته ی توست
در این شب یلدا ز پی ات بوییم
به خواب و بیداری سخنت گوییم
تو ای پری کجایی