میگذره ماه و سال، همش درگیر کار و بار
نمیدونم پس کِی وقت زندگی ماست
غرق میشه دونه دونه آرزوهام زیرِ آب
برش دار ببینم چیه پشت این نقاب
که تنگ نمیشه اون دلِ تو بس که یه دندست
خیلی وقته این لبام لنگِ یه خندست
همیشه اونی که بی رحمه برندست
بیا خونه شهر پُر گرگ درندست
هیشکی نمیفهمه منو مثل یه رازم
این منه بی تو رو ببین شکل جنازه ام
تا کِی واسه اومدنت قِصه بسازم
این همه دست و پا زدم حیفه ببازم
هیشکی نمیفهمه منو مثل یه رازم
این منه بی تو رو ببین شکل جنازه ام
تا کِی واسه اومدنت قِصه بسازم
این همه دست و پا زدم حیفه ببازم
نه میشه دوستت نداشت نه میشه تحملت کرد
نه میشه تو رو نبینم
کجا برم نه راهِ پس دارم نه راهِ پیش
وسطِ میدون مینم، بد جور پُره سینه ام
از حرفایی که صد دفعه خواستم بگم نشد
این دیوونه ساخته با تو آیندشو
نه همونی که میترسیدم ازش نشد
هیشکی نمیفهمه منو مثل یه رازم
این منه بی تو رو ببین شکل جنازه ام
تا کِی واسه اومدنت قِصه بسازم
این همه دست و پا زدم حیفه ببازم
گرفته دلم پشتِ جفت چشام خیس
کجا برم که هیشکی منتظرم نیست
دلم میخواد باز اسممو بشنوم از لبات
تو بشو ستاره من آسمون شم برات
آره کلِ جونم فدات، بیا کلِ جونم برات
هیشکی نمیفهمه منو مثل یه رازم
این منه بی تو رو ببین شکل جنازه ام
تا کِی واسه اومدنت قِصه بسازم
این همه دست و پا زدم حیفه ببازم