وطن می تپد روی پیراهنم
چه مانده به جز پرچمم ار تنم
من از سمت ماه و پلنگ آمدم
من از پرچمی با سه رنگ آمدم
من آینده ی روشن آرشم
مهارم نکن شعله ی آتشم
درخشیده خورشید بر شانه ام
من آماده ی خلق افسانه ام
من از نسل دل های بارانیم
من اهل رفاقت به آسانیم
پر از کوچه های چراغانیم
تو اهل کجایی من ایرانیم

همه اعتبار و غرورم وطن
شعارم وطن شعورم وطن
عشق از همین پرچم آغاز شد
و دروازه های جهان باز شد
به عشق و جنون می رسد ریشه ام
به جز آشتی نیست اندیشه ام
در اندیشه ام رد پاییز نیست
سرانجام بازی غم انگیز نیست
من از نسل دل های بارانیم
من اهل رفاقت به آسانیم
پر از کوچه های چراغانیم
تو اهل کجایی من ایرانیم
من از نسل دل های بارانیم
من اهل رفاقت به آسانیم
پر از کوچه های چراغانیم
تو اهل کجایی من ایرانیم