زمستون
یادمه وقت رفتن تو
توو یک شب سرد زمستون
من توو سکوت تلخ جاده، تو بی‌خیال، از من گریزون
دونه دونه اشک حسرت می‌چکید از چشمای من، توو غروب تلخ جدایی
برف سنگین زمستون رد پاهاتو می پوشوند، نمی‌دیدم حتی کجایی
نازنین من، من که پیش چشمات می‌مُردم
می‌رفتی و با رفتن تو جون می‌سپردم
تو به من می‌گفتی همیشه، زنده بودن بی‌تو نمی‌شه
رفتنت رو باور نداشتم، که ببینم از پشت شیشه
نمی‌دونستم حرفات دروغ بود، دروغ بود، مثل حبابی رو تن رود
حالا دونستم، هیچ‌وقت تو دوستم نداشتی، که رفتی و تنهام گذاشتی
نازنین من، من که پیش چشمات می‌مُردم
می‌رفتی و با رفتن تو جون می‌سپردم
عشق من، برگرد دوباره
دلم بی‌تو طاقت نداره
روز و شب هوای خونه پر از سکوت و انتظاره
دیگه آرزو ندارم غیر دیدنت