لحظه ی سخت رفتنه ، هیچی تو قلب من نبودنگاه آخرین تو ، شعر جنونمو سروداز التهاب بی کسی ، پناه آوردم به جنونزندگی زندونه و بس ، وقتی نباشه هم زبون ، وقتی نباشه هم زبونخواستم فراموشت کنم ، اما خیالت نمیذاشتبه غیر دیوونه شدن ، راهی جلو پام نگذاشتخواستم فراموشت کنم ، اما خیالت نمیذاشتبه غیر دیوونه شدن ، راهی جلو پام نگذاشتمنو هرگز نبخش ای مهربونمهمیشه بد بودم اینو خوب میدونممنو هرگز نبخش ای مهربونمهمیشه بد بودم اینو خوب میدونمبهتره نشناسی منو ، منی که با تو بد بودمتنها از عشق و عاشقی ، شکستنو بلد بودملایق بودنت نبود ، قلب حقیرم میدونمحقمه تا آخر عمر ، تنهای تنها بمونممنو هرگز نبخش ای مهربونمهمیشه بد بودم اینو خوب میدونممنو هرگز نبخش ای مهربونمهمیشه بد بودم اینو خوب میدونممنو هرگز نبخش ای مهربونمهمیشه بد بودم اینو خوب میدونممنو هرگز نبخش ای مهربونمهمیشه بد بودم اینو خوب میدونم