آدم از یه روز بعد خودش خبر نداره
وقتی سایه ی خودش تنهاش میذاره
به تو که امید نیست امیدواره
توو نبودن توی غصه کم نیاره
ابری میشه چشمام یه روزی که اون روز دور نیست
من التماست میکنم برگرد ولی مقدور نیست
باید بذارم سرنوشت سمت غصه پیش بره
یکی از ما دوتا باید پیِ زندگیش بره
یکی از ما دوتا باید پیِ زندگیش بره
دلگیرم از دست خیلیا از دست این روزا
از اینکه بد شدی از این که بد شدم از حسِ بین ما
دلگیرم بمون یکم پهلوم این بغضِ توو گلوم
میکشتم نذار دوباره باز بشه دیدنت آرزوم

من به دستای کسی محتاج بودم
که خودش محتاج یکی مثل من بود
خیلیا توو زندگیش بودن یه روزی
اما توی زندگیش کی مثل من بود
منو قلبمو فقط دیوار میدید اما بازم منو مردم دار میدید
من باهاش با اینکه بد بود گرم بودم سرد تر میشد منو هربار میدید
سرد تر میشد منو هربار میدید
دلگیرم از دست خیلیا از دست این روزا
از اینکه بد شدی از این که بد شدم از حسِ بین ما
دلگیرم بمون یکم پهلوم این بغضِ توو گلوم
میکشتم نذار دوباره باز بشه دیدنت آرزوم