آرامش جانم کی مثل تو میشد که دلم را برباید
دیوانه شد این قلب من از برق نگاهت
چشمان تو تا صبح چه غزل ها بسراید
آرامش جانم با پلک زدنت میشود هی تند ضربانم
بازی نکن انقد تو با روح و روانم
عمریست که اسم تو شده ورد زبانم ای مرهم جانم
قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون
برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون
لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون
قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون
برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون
لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون
عمریست که در خاطرمی مونس جانی
ای جان بخند غم دل را برهانی
قاصر شده از وصف نگاه تو زبانی
احوال من اینه تو کنارم بمانی
قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون
برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون
لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون
قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون
برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون
لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون